Voor de wind.

Nee, vandaag geen spectaculaire verhalen. Weinig meegemaakt is niet het juiste woord, maar het was een dag waarop het ging zo als het ging; en dat was gewoon goed.

De eerste 12km wel weer over de ring van Reykjavik (ooh, wat heb ik daar de schurft aan) om de stad uit te komen. Daarna op mijn redelijk dooie gemak naar Þingvellir (spreek uit ongeveer thingwetlir)
. Echt IJslands weer; vijf minuten zon; tien minuten regen dan gewoon bewolkt en zo verder.

Þingvellir is om (minstens) twee redenen bijzonder. Hier komen 'amerika' en 'europa' bijeen. Of beter gezegd; hier drijven ze (de continentale platen) langzaam met 7mm per jaar uit elkaar. Hoe het precies in zijn werk gaat en waar de breuklijn precies loopt, dan weet ik niet. Maar als je naar de foto kijkt is het voetpad tussen de rotsformaties een soort van niemandsland. Het blijft bijzonder, voor mij te vreemd om echt te snappen maar het blijft vooral een prachtig gezicht....

De tweede reden die bijzonder is, is dat in Þingvellir (wat de vlakte van rechtspraak betekend) in 930 een soort van parlement bijeenkwam; een openbare wetgevende vergadering. Daarmee kent IJsland een zeer lange traditie in de democratie. En das mooi, das heel mooi, dacht ik al mijmerend op mijn fiets (die voor de 4e keer echt vast in de blubber bleef steken omdat ze met de weg bezig waren...grrr)

Wij zijn de vorige twee keren ook in Þingvellir geweest (beide keren regen) en ook nu druppelde het wat. Even schuilen in het bezoekerscentrum daarna weer verder; ik vond het er te druk om lekker rond te struinen door het vreemde gebied.

De laatste 40 km waren gewoon lekker. Wind mee en na een eerste klimmetje lekker lang dalen. Eerst het hele mooie en grote meer rond (prachtig hoe de zon en de wolken samen de bergen elke keer weer anders beschilderen) daarna door een gebied met veel zomerhuisjes en zelfs wat aangeplant bos (het was voor het eerst in weken dat ik bladeren hoorde ruisen).

De mooiste verassing vandaag kwam 10 kilometer voor Selfoss (de plaats waar ik nu ben). Het was blijkbaar super helder vandaag. Want heel in de verte (en dat is toch zo'n 70km) waren de Eyjafjalljokull en de Myrdalsjokull te zien. Twee gletsjers in een pracht gebied. Ik zette de fiets stil; haalde diep adem (aww..de frisse lucht zonder tabak ;-) ) en dacht;

Daar... daar is mijn favoriete waterval... En ik.... morgen mag ik er omheen en achterlangs lopen.