Epiloog (of zo iets)

Ik heb me weer gast gevoeld de weken op IJsland. Gast bij Grootmoeder Natuur. Oh, wat een land; wat een puurheid en wat kom je soms akelig dicht bij je gevoel (zo mooi; zucht). Ik heb geen zin in superlatieven of zo. Laten we het ermaar op houden dat de reis nog mooier was dan ik had durven dromen. Waarom ? Hoe dat kwam ? Ik weet het niet; wellicht heel simpel:

Ik was er. Ik snoof de aarde op en zoog het land naar binnen.

En dat alles ook nog een keer zonder shag. Het bijzondere is; ik heb het niet eens gemist. Ik denk dat het een hele mooie combinatie was; fietsen rond IJsland en stoppen met roken. Je hebt een ander doel; je bent de hele dag buiten en niets herrinert je aan thuis waar roken zo'n volledig onderdeel van je dag is. Pas thuis (op mijn werkkamer) kreeg ik het heel moeilijk. Maar nu na drie maanden ben ik nog steeds clean. Na de reis wist ik zeker dat alle lichamelijk verslaving en troep uit mijn lijf moest zijn. Dus alle moeilijkheden zouden vanaf dat moment psychisch zijn.... en zeg nou zelf "Zwakker dan je eigen geest", dat wil toch niemand wezen.

IJsland staat bekend als een lastig fietsland. Wel; ik vond dat het mee viel. Goed de weersverwachtingen in de gaten houden (http://en.vedur.is/weather/forecasts/areas/ een prima site) en schuilen als het te erg wordt, dan lukt het wel. Voor mij was de beperking wel dat ik alleen over de ringweg kon. Deze heeft meer dan genoeg te bieden, maar sommige stukken van de ringweg (Reykjavik) had ik graag willen verruilen voor een wat ander stuk weg. De ringweg zelf is trouwens hier en daar behoorlijk slecht. Sommige stukken zijn nog niet geasfalteerd; op andere stukken is het asvalt meer "in een gedrukte lava"; een zeer open structuur; je gemiddelde snelheid dondert naar beneden; veel herrie tijdens het fietsen en bijzonder slecht voor je banden.

Toch heb ik geen lekke band gehad ! De enige pech was een aantal spaken uit het achterwiel. Dit heb ik gelukkig zelf kunnen oplossen. Een goede voorbereiding en materiaal is wel van belang. Ik was erg wijs met mijn fietssandalen van Keen. Lekker op blote voeten fietsen en als het rot weer was had ik waterdichte sokken bij me. Het op het laatste moment aangeschafte jasje van Goretex heeft me ook veel plezier gebracht.

De Alleweder vond ik perfect om in te reizen. Tegen de berg op wel een stuk zwaarder; maar het comfort tijdens de gehele reis en het lekker ontspannen uitrusten als het écht niet meer ging: top. Volgens mij is de snelheid nog altijd hoger dan op een gewone fiets. Mijn gemiddelde snelheid lag in Noord IJsland (met bergen) zo rond de 19 km per uur; in het zuiden 21 km/uur. Maar in elk geval: IJsland is met een Alleweder prima te doen en het is nog leuk ook !

Tot slot. Zonder jullie was het me nooit gelukt. Das wellicht een beetje overdreven; maar zonder Lenie, Jente en Floor en hun support was de reis noooooooit zo geweldig en zo mooi geweest. Het was prachtig om te ervaren hoe jullie meeleefden en meededen. Hoe jullie me steunden als het even moeilijk was. Niet eens alleen tijdens de reis zelf; maar ook ervoor. In zowel februari als in mei ben ik een week wezen fietsen om alles te testen. Lief, fijn, bijzonder en geweldig dat ik dit alles mocht, dames !!

De andere jullies ook bedankt. Ik heb genoten van de mailtjes en de bijdragen in het gastenboek. Tijdens de reis heb ik ze kleine vitaminesnoepjes genoemd. En dat waren ze: Geweldig !!

En zeker weten....... deze pracht reis was niet de laatste keer op IJsland. Er valt nog zoveel meer te zien; te ervaren en te ontdekken.