Aangekomen !

Het is nu 13.30 IJslandse tijd (bij jullie 2 uur later). Ik zit in een kroeg in de haven en wacht voorzichtig af totdat de meeste passagiers en nog belangrijker de grootste mist vertrokken is.

Ik “moet” straks die verschrikkelijke berg over. Twaalf kilometer klimmen met een gemiddelde van 8% of zo. En dat doe ik liever niet tussen de caravans en motorhomes of de mist door. De kroeg waarin ik zit is in elk geval aangenaam, en de uiensoep meer dan voortreffelijk, de muziek heerlijk. Dat en de wetenschap dat het nog minstens 12 uur duurt voordat het donker is geeft deze burger moed.

Als ik boven ben..... volgt er zeker meer. De reis begint !

Gewacht tot een uur of vier, half vijf en toen op hoop van zegen. Nog steeds mist, mist, mist maar het begon iets op te trekken. "Als het echt te mistig is, kan ik altijd nog omkeren". Ik had geen zin om ongelukken te krijgen in de dichte mist.

Ik had geluk: de zon begon gaten te trekken in het wolkendek. Prachtige kleuren, ongelooflijke watervallen: fietsen in de sneeuw !!!!

Wow..... IJsland …. hier doe ik het dus voor.

Ondanks het feit dat de klim verdraaide zwaar was, met lange stukken meer dan 15%, in totaal een 750 meter stijgen en ondanks het feit dat ik geregeld niet meer verder kon... Wow.... dit is weer 100 % IJsland!

En het gevoel dat ik deze berg nu bedwongen heb is helemaal prachtig. Deze schijnt het meest vreselijke te zijn. Die hebben we maar weer gehad !!!